پاورپوینت دو حکایت از بوستان وگلستان سعدی یکی در دیاربکر کردستان عراق اتفاق افتاده است

صفحه 1:
دو حكايت از بوستان و گلستان سعدی یکی در دباربکر کردستان عراق اتفاق افتاده است , ویکی هم در باره یک مردکرد است تعداد اسلاید: ۱۰ 

صفحه 2:
عبد الرحمان شرفکندی متخلص به هه زار -مترجم کتاب قانون این سینا-در کتاب خاطراتش می نویسد: بچه که بودم کتاب گلستان وبوستان می خواندم پدرم می گفت پسرم: سعدی را در هفت سالگی می خوانند ودر هفتادسالگی در کش می کنند گفتم : پدر اگربه هفتاد سال نرسم چه؟ 

صفحه 3:
شبی کردی از درد پهلو نخفت طبیبی در آن ناحیت بود و گفت از این دست کاو برگ رز می‌خورد عجب دارم ار شب به پایان برد 

صفحه 4:
که در سینه پیکان تبر تنار به از قل مأکول ناسازكار گر افتد به یک لقمه در روده پیچ همه عمر نادان بر آید به هیچ 

صفحه 5:
قضا را طبيب اندر آن شب بمره جهل سال از این رفت و زنده‌ست کرد 

صفحه 6:
سعدی » گلستان » باب شم در ضعف و پیری > حكايت شماره ۳ دیاربکر 

صفحه 7:
مهمان پیری شدم در دیاربکر که مال فراوان داشت و فرزندی خوبروی. شبی حکایت کرد: مرا به عمر خويش به جز اين فرزند نبوده است. درختى دراين وادى زيارتكاه است كه مردمان به حاجت خواستن آنجا روند 

صفحه 8:
شب‌های دراز در آن بای درخت بر حق بنالیده‌ام قا مرا اين فرزند بخشیده است. شنیدم که پسر با رفیقان آهسته همی گفت: چه بودی گر من آن درخت بدانستمی کجاست تا دعا کردمی و پدر بمردی. 

صفحه 9:
خواجه شادی کنان که پسرم عاقل است و پسر طعنه‌زنان که پدرم فرنوت. سالها بر تو بگذرد که گذار نکنی سوی تربت پدرت قو به جاى بدر جه كردى خيرة تا همان چشم داری از پسرت 

صفحه 10:


دو حکایت از بوستان وگلستان سعدی یکی در دیاربکر کردستان عراق اتفاق افتاده است ویکی هم در باره یک مرد ُکرد است تعداد اسالید10 : عبد الرحمان شرفکندی متخلص به هه ژار –مترجم کتاب قانون ابن سینا-در کتاب خاطراتش می نویسد: بچه که بودم کتاب گلستان وبوستان می خواندم پدرم می گفت پسرم: سعدی را در هفت سالگی می خوانند ودر هفتادسالگی درکش می کنند گفتم :پدر اگربه هفتاد سال نرسم چه؟ شبی کُ ردی از درد پهلو نخفت طبیبی در آن ناحیت بود و گفت از این دست کاو برگ رز می‌خورد عجب دارم ار شب به پایان برد 1 که در سینه پیکان تیر تتار مأکول ناسازگار ِ ثقل به از ِ گر افتد به یک لقمه در روده پیچ همه عمرِ نادان بر آید به هیچ 2 قضا را طبیب اندر آن شب بمرد چهل سال از این رفت و زنده‌ست کرد 3 سعدی » گلستان » باب ششم در ضعف و پیری » حکایت شماره ۳ دیاربکر 4 مهمان پیری شدم در دیاربکر که مال فراوان داشت و فرزندی خوبروی .شبی حکایت کرد: مرا به عمر خویش به جز این فرزند نبوده است .درختی در این وادی زیارتگاه است که مردمان به حاجت خواستن آنجا روند 5 شب‌های دراز در آن پای درخت بر حق بنالیده‌ام تا مرا این فرزند بخشیده است. شنیدم که پسر با رفیقان آهسته همی گفت :چه بودی گر من آن درخت بدانستمی کجاست تا دعا کردمی و پدر بمردی. 6 خواجه شادی‌کنان که پسرم عاقل است و پسر طعنه‌زنان که پدرم فرتوت. سالها بر تو بگذرد که گذار نکنی سوی تربت پدرت تو به جای پدر چه کردی خیر؟ تا همان چشم داری از پسرت 7 پایان 6